Carol Adamowicz Carol Adamowicz in Times Daily - Dec 23 2006 Newspaper Name Index, USA and Canada " past deacon at the Community Presbyterian Church, h 1993, he and relocated to Brigham City, Ulah, where he made many more friends.
Czy rzeczywiście można kontaktować się z duszami zmarłych? Bóg może zezwolić jakiejś duszy, aby ostrzegła osobę pozostającą na tym świecie o grożącym jej niebezpieczeństwie, dać znać o śmierci albo prosić o modlitwę. Wiele tego rodzaju historii słyszałem od wiarygodnych osób. Prawdziwy kontakt z duszą zmarłego będzie miał miejsce wtedy, jeżeli nastąpi z inicjatywy owej duszy i za pozwoleniem Bożym. Czym innym jednak jest wywoływanie ducha i porozumiewanie się z nim. Należy sądzić, że w takim przypadku nie nawiązuje się kontaktu z duszą osoby zmarłej, lecz ze złym duchem, który w ten sposób pragnie wpływać na człowieka i nim manipulować”. ks. prof. Andrzej Kowalczyk egzorcysta Jak przekonuje o. Karol Adamowicz OFM, egzorcysta w Sanktuarium św. Antoniego Padewskiego w Radecznicy: „Jeśli człowiek wywołuje duchy, istnieje prawdopodobieństwo, że wejdzie w relację ze złym duchem, z Szatanem. (...) Dusza potępiona jest zależna od Szatana i potrafi zrujnować ludzkie życie”. Często wywoływanie duchów zaczyna się bardzo niewinnie na koloniach czy letnich obozach. Jednak duchowe konsekwencje takiej „zabawy” mogą ciągnąć się później za nami całymi latami. Z praktyką wywoływania duchów spotykamy się również kilkanaście razy na kartach Biblii. Autorzy natchnieni jednoznacznie podkreślają, że obrzęd wywoływania duchów stanowi praktykę niebezpieczną dla życia duchowego człowieka, a samo uczestniczenie w nim grozi surowymi sankcjami.Pan Ksiądz Michał Olszewski nie jest celebrytą tylko odprawia egzorcyzmy salcesonem! Na portalu Fronda broni zaciekle jego godności dziennikarka katoliczka Marta Brzezińska-Waleszczyk. Pisze bowiem: Nie śledzę każdego medialnego wystąpienia o. Olszewskiego, ale chyba raczej nie nazwałabym go – nie ukrywajmy, w sposób co najmniej Wydanie nr 33 z 2016 r. (2016-08-17) W czwartek (18 sierpnia) w Klasztorze Ojców Bernardynów w Radecznicy zmarł ojciec Karol Adamowicz. Zakonnik miał 82 lata. Urodził się 8 stycznia 1934 r. w Białowoli pod Zamościem. Święcenia kapłańskie otrzymał 21 czerwca 1978 r. W diecezji zamojsko-lubaczowskiej posługę pełnił od 2001 roku, najpierw z parafii pw. św. Stanisława Kostki Hrubieszowie, a później w Radecznicy. 8 lipca 2003 r. został mianowany przez Biskupa Jana Śrutwę diecezjalnym egzorcystą. Posługę tę wypełniał do końca swego życia. Msza św. pogrzebowa zostanie odprawiona w Bazylice Mniejszej w Radecznicy w poniedziałek (22 sierpnia) o godz. 11. Po zakończeniu eucharystii ciało duchownego zostanie złożone w grobowcu OO. Bernardynów w Radecznicy. Komentarze Bardzo serdeczny człowiek i bardzo dobry gospodarz sam brał się za panie nad jego duszą. WSPANIAŁY KAPŁAN, DZIĘKUJĘ CI PANIE BOŻE ZA OJCA KAROLA ŚWIĘTY CZŁOWIEK. Bardzo pożądny kapłan zakonnik kilka razy byłam u niego zawsze uśmiechnięty z poczuciem humoru Dziękuję Ci ojcze Karolu za to że moglam Cię spotkać na swojej drodze Pokój jego duszy Amen Przez wiele lat znałam go dobrze i wiele razy z nim i miły człowiek..bardzo skromny..pokój jego duszy.. Ojciec Oleszek teraz będzie wypędzał diabły egzorcysta diecezjalny numer dwa i teraz kto bedzie wyganial diably To był wspaniały kapłan, wielu osobom więcej osób zajmuje się okultyzmem, jego pomoc była w wielu sytuacjach ktoś mówi, że egzorcyzmy to średniowiecze, to znaczy tylko tyle, że ma wiedzę z epoki średniowiecza. Zrobiono go egzorcystą. Czyli był nadwornym czarownikiem. Średniowiecze Wieczny odpoczynek racz MU dać Panie, a światłość wiekuista niechaj MU świeci. Niech odpoczywa w pokoju. Amen. OJCZE KAROLU. Dziękuję Ojcu za dobroć, pomoc duchową, serdeczność. Tyle miłości płynęło z Ojca do Ojca przyjeżdżać po poradę, nigdy ojcze nie odmówiłeś, zawsze byłeś pomocny. Dziękuję OJCZE, byłeś wspaniałym egzorcystą. POKÓJ TWOJEJ DUSZY. Wieczny odpoczynek racz MU dać Panie, a światłość wiekuista niechaj MU świeci. Niech odpoczywa w pokoju. Amen. Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Dowiedz się więcej Rozumiem
Dobrze słyszeliście, oficjalnie ogłosili drugi rozdział trylogii Egzorcysta. Niedługo po premierze zwiastuna filmu The Exorcist: Believer, ogłoszono, że drugi film z trylogii będzie nosił tytuł The Exorcist: Deceiver. Premiera zaplanowana jest na 18 kwietnia 2025 roku. Sprawdź […]
Wiem, że lepiej włożyć ręce do ogniska, niż dotknąć tego, czego ja dotknąłem – wyznaje w wywiadzie Grzegorza Bacika „Paktowałem z demonami” mężczyzna, który poprzez spirytyzm wszedł w kontakt z demonami. W 30. numerze Miesięcznika Egzorcysta (luty 2015), poświęconym wywoływaniu duchów, opowiada o tym, jak w wieku siedmiu lat postanowił powiedzieć Bogu, by zostawił go w spokoju i prosił Szatana, by się [nim] zaopiekował, o myślach samobójczych i o zmaganiu się ze złymi duchami. Podczas wywoływania ducha ręce obok mnie przy talerzyku trzymała jakaś koleżanka mojej siostry. Tymczasem talerzyk z całą mocą przemieszczał się po bardzo długim stole. Czułyśmy, że ktokolwiek nim porusza, jest wściekły! Dosłownie biegałyśmy, żeby go nie wypuścić z rąk. Byłyśmy przerażone tym, co się działo. Swoim świadectwem, zatytułowanym „Chciał, by go nazywać Władysław”, dzieli się Magda, która również jeszcze w szkole podstawowej z siostrą i przyjaciółką zrobiła tablicę do wywoływania duchów, a wywołanego ducha radziła się początkowo w sprawach drobnostek z codziennego życia. Najmłodszy egzorcyzmowany miał sześć miesięcy – mówi w wywiadzie „Nie wolno wywoływać duchów” o. Karol Adamowicz OFM, egzorcysta w Sanktuarium św. Antoniego Padewskiego w Radecznicy. Opowiada o swoich doświadczeniach w pracy egzorcysty i podkreśla, że nie wolno nam […] samowolnie podejmować inicjatywy kontaktu z duszami zmarłych. Gdy człowiek samowolnie wchodzi w świat duchowy, nadprzyrodzony, naraża siebie na atak złych duchów. Objaśnia, skąd ostatnio tak duże zainteresowania modlitwami o uzdrowienie i uwolnienie oraz że to jest sprawa działania łaski Bożej. Nabożeństwa o uzdrowienie i uwolnienie organizuje się, by ludziom pomóc, by ich uzdrowić, umocnić. Ale zawsze działa tu tylko Bóg. Kim jest Maitreja? Jaka jest nauka Ewangelii na temat ponownego przyjścia Chrystusa? Czy możliwe jest, by Maitreja był Jego wcieleniem? Na te i inne pytania odpowiedzi udziela dr Michał Kosche w artykule „Maitreja. Fałszywy Mesjasz”. Ostrzega również, że zagrożenie nauką Maitrei należy potraktować realnie i poważnie […] Chrześcijanin powinien ufać nade wszystko Chrystusowi, który jest w pełni obecny w swoim Kościele i przez ten Kościół udziela darów duchowych, dba również o dobrobyt i rozwój społeczny całego świata. Jeśli nie szanuje się umarłych, to tym bardziej nie będzie szanować się żywych. Lekceważenie majestatu śmierci oznacza bowiem pogardę dla życia, którego ostatnim i najważniejszym akordem jest śmierć. Ksiądz dr hab. Marek Chmielewski w tekście zatytułowanym „Cześć dla zmarłych” zwraca uwagę, że chrześcijańska, a zwłaszcza katolicka, cześć dla zmarłych, to nie tylko kwestia rodzinnych czy osobistych więzi uczuciowych, zaburzonych przez śmierć, ale jeden z podstawowych przejawów odpowiedzialności za życie Kościoła. […] Sensem katolickiej czci dla zmarłych jest troska o to, aby dostąpili oni zmartwychwstania na życie wieczne w niebie. Odwróciła się od nas rodzina […] straciliśmy wszystko… Mieliśmy tylko siebie i Boga. Potraktowaliśmy Go jak ostatnią deskę ratunku. Nie zawiedliśmy się! – swoją historią dzielą się małżonkowie Jan i Elżbieta w „Bóg dał nam nowe życie”. Zrozumieli, że musieli stracić pieniądze i fałszywych przyjaciół, z którymi tylko się bawili i pili alkohol, czyli wszystko to, co ich zniewalało i powodowało śmierć w ich życiu, by dostać zupełnie inne – życie z Nim. Ponadto w numerze o nekromancji ukazanej w Biblii jako zakazany rytuał – jedni [autorzy natchnieni] surowo go zabraniają, inni wyśmiewają, a jeszcze inni przedstawiają jego negatywne skutki; o kontaktach ze zmarłymi na starożytnym Bliskim Wchodzie, gdzie związek pomiędzy żywymi a umarłymi był mieszaniną miłości i strachu, z przewagą tego ostatniego, a droga w zaświaty jest drogą bez powrotu; o Alice Cooperze, artyście, który przybrał swój pseudonim na cześć czarownicy, za której wcielenie się uznawał, i o wątpliwościach co do jego nawrócenia; o filmowych wizjach kontaktu z duchami, które niebezpiecznie spłycają istotę zła; o tym, że kto się nie modli, nie będzie zbawiony, bo bez modlitwy umiera nasza osobista relacja z Bogiem, a przed śmiercią często jest już za późno na reanimację naszej wiary; a także o procesie beatyfikacyjnym siedmioletniej Antonietty Meo, która swoje cierpienie ofiarowała Jezusowi. Poleć innym!Formację do kapłaństwa w seminariach diecezjalnych, zakonnych i misyjnych w Polsce rozpoczęło w tym roku akademickim 280 mężczyzn, o blisko 50 mniej niż rok temu, łącznie na wszystkich rocznikach jest 1690 alumnów - wynika z danych przekazanych KAI przez Konferencję Rektorów Wyższych Seminariów Duchownych Diecezjalnych i Zakonnych.18 sierpnia 2016 Msza św. pogrzebowa zostanie odprawiona w Bazylice Mniejszej w Radecznicy w poniedziałek, 22 sierpnia 2016 r. Godz. - Jutrznia. Godz. - Msza św. Śp. o. Karola polecajmy Miłosierdziu Bożemu w modlitwach. O. Karol Adamowicz urodził się 8 stycznia 1934 r. w Białowoli (par. Lipsko k/Zamościa).Święcenia kapłańskie otrzymał 21 czerwca 1978 r. Na terenie Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej pracował od 2001 r. w parafii pw. św. Stanisława Kostki Hrubieszowie i od 2006 r. w Radecznicy).8 lipca 2003 r. został mianowany przez Biskupa Jana Śrutwę diecezjalnym egzorcystą. Posługę tę wypełniał do końca swego życia. O. Karol Adamowicz zmarł 18 sierpnia 2016 r. Msza św. pogrzebowa zostanie odprawiona w Bazylice Mniejszej w Radecznicy w poniedziałek, 22 sierpnia 2016 r. Godz. - Jutrznia. Godz. - Msza św. Po zakończeniu Eucharystii złożenie ciała o. Karola w grobowcu OO. Bernardynów w Radecznicy. Śp. o. Karola polecajmy Miłosierdziu Bożemu w modlitwach.Egzorcysta musi mieć moralną pewność o opętaniu danego człowieka oraz powinien w miarę możliwości uzyskać zgodę osoby opętanej, zanim przystąpi do obrzędów. W ramach rozeznania problemu powinien przeprowadzić wywiad diagnostyczny oraz konsultować się ze specjalistami z dziedziny duchowości, medycyny i psychiatrii.
Następnym razem kiedy Polacy będą chcieli odczuwać cywilizacyjną wyższość nad „fanatycznym islamem” powinni pamiętać o jednym wstydliwym fakcie. Ostatnią organizacją, która przed polskimi księżmi paliła książki było Państwo Islamskie. 31 marca 1689 lat temu na rynku w Warszawie przed tłumem gapiów i ku wielkiej satysfakcji kleru kat uroczyście spalił traktat filozofa, byłego jezuity Kazimierza Łyszczyńskiego „O nieistnieniu Boga” (łac. De non existentia Dei). Z liczącego 265 kart tekstu, który kończył się stwierdzeniem: „Ergo non est Deus” (pol. A zatem Boga nie ma) zachowały się zaledwie fragmenty. Po spaleniu dzieła autora wywleczono za mury miasta, gdzie kat wyrwał mu język, obciął usta, którymi bluźnił, odrąbał rękę którą śmiał traktat napisać – by na koniec umęczonego nieszczęśnika ściąć i jego ciało spalić żywcem na stosie. Być może Heinrich Heine wypowiadając słynne zdanie – „tam gdzie palą książki, będą wkrótce palić ludzi” – miał przed oczyma męczeńską śmierć Łyszczyńskiego. Znamienne jest, że wyrok egzekucji na heretykach pokroju Łyszczyńskiego, Giordano Bruna i Jusa Husa wykonywała ta sama osoba, która podkładała ogień pod ich księgi. Jest gorzkim chichotem historii, że dokładnie – co do dnia! – 330 lat później, w niedzielę, publiczne palenie książek urządzili diecezjalny egzorcysta z Gdańska ksiądz Jan Kucharski i znany ewangelizator ksiądz Rafał Jarosiewicz. Na stos rzucono między innymi „Harry’ego Pottera” pióra Rowling, sagę „Zmierzch” amerykańskiej pisarki Stephenie Meyer, maskę z Afryki, parasolkę „Hello Kitty” oraz figurkę hinduskiego bóstwa. Według zapewnień wymienionych księży i ich akolitów sprawcy tego widowiska, czynu tego dokonali, gdyż chcieli być „Wierni Słowu.” Akcję okraszono na profilu Fundacji SMSzNieba hasztagiem „hajcujemy”. W ramach misji edukacyjnej kościoła i prawidłowego kształtowania postaw moralnych w spektaklu palenia książek uczestniczyły dzieci. O dokonaniach obu księży było głośno na drugi dzień między innymi w BBC News, „Guardianie” „Washington Post”, „New York Times” i za zachodnią granicą. Jak tłumaczy się fanatyk Palenie książek, których treść przerasta intelekt podpalaczy to nic nowego. Występy księży Kucharskiego i Jarosiewicza wpisują się we wzorzec znany historii. Swojego czasu Bibliotekę w Aleksandrii spalił kalif Omar mówiąc, że wszystko co ludziom potrzeba zapisano w Koranie – resztę można spalić. Po tych śladach stąpali niestety chrześcijanie wszystkich obrządków (katolicy, prawosławni, protestanci) oraz władcy świeccy. Również Mao Zedong wprowadzając Rewolucję Kulturalną w Chinach, kazał niszczyć każdą książkę niepopierającą propagandy partii. A następnym razem, kiedy Polacy będą chcieli odczuwać cywilizacyjną wyższość nad „fanatycznym islamem”, powinni pamiętać, że ostatnią organizacją, która przed polskimi księżmi publicznie paliła książki było Państwo Islamskie. Jak każdy fanatyk ksiądz Jarosiewicz tłumaczył, że wypełnia przekaz Boży. Jego ciemnotę i barbarzyństwo usprawiedliwiać ma przywołany przez niego werset z Księgi Deuteronomium (Powtórzonego Prawa) 7:25 nakazujący niszczyć wyobrażenia bożków. Oczywiście, gdyby ksiądz chciał być naprawdę „wierny Słowu” powinien też spalić ornat uszyty z mieszanej tkaniny w który był ubrany. Księga Kapłańska 19:19 takie przestępstwo wszak uznaje za równą obrzydliwość co stosunek między dwoma mężczyznami. Czy ksiądz Jarosiewicz bierze to pod uwagę? Księży nie skłania też do refleksji inny przepis Księgi Powtórzonego Prawa 5:8-10 który kategorycznie zakazuje czynić sobie jakiejkolwiek podobizny Boga. Tymczasem na zdjęciach widać, że książki do spalenia zebrano w kościele tuż obok obrazów przedstawiających Matkę Boską i Jezusa. Całe szczęście, że księża nie byli aż tak „wierni słowu” i nie dorzucili do ogniska ich podobizn. Sytuacja z minionej niedzieli wpisuje się w religijny analfabetyzm, który rozpanoszył się ostatnio nad Wisłą. Palimy nie tylko książki – ale zaczynamy wierzyć w diabły, opętania, magię – zupełnie jak w czasach „nocy saskiej.” Nie tak dawno ksiądz doktor Paweł Murziński w trakcie jednego z kazań poruszył problem noszenia spodni przez kobiety. Powołując się na Księgę Powtórzonego Prawa, postawił tezę, że ,,noszenie spodni przez kobiety jest obrzydliwością w oczach Pana”. Ksiądz doktor dokonał przenikliwej egzegezy tego zalecenia, stwierdzając, że upodabnianie się przez kobiety do mężczyzn, tak w stroju, uczesaniu, jak i podejmowania zawodów tradycyjnie przypisanych mężczyznom, to kryzys kobiecości – od której, jako ksiądz doktor teologii – jest przecież ekspertem. Wspomniany już ksiądz Rafał Jarosiewicz zabłysnął jakiś czas temu z apelem, by unikać tatuaży. Wyjaśnił, że w swojej praktyce znalazł zależność występowania tatuaży na ciele par z problemem bezpłodności. Księga Kapłańska mówi bowiem, żeby nie nacinać ciała. Wyganiać demona salcesonem W broszurze „Zagrożenia duchowe. Podstawy chrześcijańskiej walki duchowej” jej autor – egzorcysta, ksiądz Przemysław Sawa – widzi demona w ćwiczeniach judo, karate, nie zaleca też podśpiewywania popularnego utworu „Makumba”. Ksiądz Michała Olszewski zupełnie na poważnie opisuje kazus młodej dziewczyny, z której wyganiał salcesonem ducha wegetarianizmu. Olszewski to nie byle kto. Pełni funkcję rzecznika Zespołu Konferencji Episkopatu Polski ds. Nowej Ewangelizacji. W trakcie rekolekcji opowiada że dostaje esemesy od diabła, by zaraz przejść do tematów związanych z kłamstwem smoleńskim. Wśród egzorcystów jest to niewątpliwie egzemplarz kolekcjonerski. Najbardziej szokujący wydaje się nam jednak doświadczenie ojca Karola Adamowicza, egzorcysty w Sanktuarium św. Antoniego Padewskiego w Radecznicy, który w jednej z „Rozmów z egzorcystami” (Warszawa 2016 r., Wydawnictwo Monumen) opowiadał o egzorcyzmie na sześciomiesięcznym Patryku. Dziecko płakało, w czym ksiądz dopatrzył się działania czarownicy. Na tym tle nie dziwią słowa innego duchownego, księdza Piotra Glassa, który postawił tezę, że na kościół przypuścił atak „demon intelektu.” Można się z wyżej przytoczonych przykładów oczywiście się zaśmiewać. Nam nie jest do śmiechu. Liczba egzorcystów nad Wisłą wzrosła w ostatnich dwudziestu latach z kilkunastu do stu pięćdziesięciu. W tym samym czasie, według badań, które nie tak dawno opublikowała Biblioteka Narodowa w 2018 roku, ani jednej książki w ciągu roku nie przeczytało 63 proc. rodaków. Z kolei według danych GUS Polacy piją coraz więcej. Reasumując: nie czytamy, pijemy więcej i mamy wysyp egzorcystów, którzy nas bronią przed „demonem intelektu.” Na koniec chcielibyśmy przytoczyć słowa z piosenki z „Kabaretu Olgi Lipińskiej” jeszcze z 1995: „Od fanatyzmu po idiotyzmy, głupstwo zatacza piekielne kręgi, jak piękny byłby świat bez charyzmy? Strzeżmy się ludzi jednej księgi.” KAZIMIERZ BEM głupota kościół
