Forum Chorych na stwardnienie rozsiane > Czy to stwardnienie rozsiane > Czy moje objawy świadczą o stwardnieniu rozsianym? > Diagnoza SM, brak objawów fizycznych Pełna wersja: Diagnoza SM, brak objawów fizycznych
Mój lekarz zalecił mi kiedyś terapię farmakologiczną stwardnienia rozsianego, dostosowaną do nawracającego typu choroby. Wydaje mi się, że obecny obraz mojej choroby może być wtórnie progresywny. Czy wobec tego Betaferon, Avonex, Copaxone lub Rebif wciąż mogą być dla mnie odpowiednim sposobem leczenia? Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej Mimo, że te leki początkowo były testowane wyłącznie na pacjentach z RRMS, dalsze badania wykazały skuteczność Betaferonu®, Avonexu® i Rebifu u osób ze wszystkimi nawrotowymi postaci choroby. Zgodnie z FDA, każdy z tych leków jest obecnie dopuszczony do użycia u wszystkich osób, które doświadczają nawrotów choroby: czy mają typ RRMS, czy typ progresywnie-nawracający (dla stwardnienia rozsianego także w typie modyfikowanym, który na początku jest progresywny, lecz z czasem trwania choroby charakteryzuje się nawrotami), lub też zostały zdiagnozowane jako wtórnie postępująca choroba RRMS. Natomiast Copaxone jest dopuszczony tylko dla pacjentów z chorobą typu RRMS. Jedno małe badanie przy użyciu Copaxone w postępującym rodzaju stwardnienia rozsianego wykonane w latach osiemdziesiątych, nie wykazało jego statystycznie istotnej korzyści (jednak próba była zbyt mała, by mogła być rozstrzygająca). Niedawna większa próba użycia Copaxone u pacjentów z chorobą pierwotnie progresywną (PPMS) została rozwiązana tuż przed przewidzeniem rozstrzygających wniosków, ponieważ badanej substancji nie udało się osiągnąć stopnia korzyści sugerowanego w projekcie badawczym. Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby Czytaj więcej o stwardnieniu rozsianym:
Miało ono uświadomić, że kiedy pojawiają się pierwsze objawy choroby, należy zgłosić się bardzo szybko do lekarza, gdyż tylko w kilkugodzinnym oknie czasowym można pacjentom pomóc. Powiedzenie to przekłada się też na inne schorzenia, m.in. na stwardnienie rozsiane, choć tutaj czas biegnie trochę wolniej.
Rozpoznanie stwardnienia rozsianego nie jest bezpośrednio związane z żadnymi ścisłymi ograniczeniami dietetycznymi. Z reguły, ogólne wytyczne żywieniowe u większości pacjentów cierpiących na choroby są ograniczają sie do zalecenia zdrowego odżywiania. Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej Zdarza się jednak, błędy w diecie może zwiększać ryzyko związane z występowaniem zaostrzeń. Skutki uboczne niektórych leków, siedzący tryb życia mogą prowadzić zarówno do powstania nadmiaru masy i jej znacznej utraty. Niedożywienie może nasilić objawy takie jak zmęczenie, osłabienie, zaostrzać istniejące problemy z pęcherzem. W związku z tym niektórzy eksperci dietetyki we współpracy z neurologami, immunologami i alergologami niekiedy nadal odnoszą się do rozwoju racjonalnej diety dla stwardnienia rozsianego. Głównym celem takiego rozwoju jest próba uzyskania korzystnego wpływu na hamowanie procesów patologicznych, które występują w stwardnieniu rozsianym. Przez analizy preferencji żywieniowych u osób cierpiących z powodu tej choroby, badania mechanizmów indukcji alergii pokarmowej i innych czynników, niektóre diety zostały opracowane dla tej choroby, która, zgodnie z jej twórcami, umożliwiła wyciszenie zaburzeń patologicznych oraz zapewnienie działania terapeutycznego w stwardnieniu rozsianym. Należy jednak pamiętać, że badania kliniczne, aby potwierdzić lub odrzucić skuteczność terapii diety w SM nie zostały przeprowadzone. Jednakże, istnieje wiele pozytywnych opinii wśród pacjentów stosujących pewne diety i zwrócono uwagę na stabilizację oraz poprawę stanu ich zdrowia. Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby Większość diet jest przeznaczona dla pacjentów cierpiących na stwardnienie rozsiane to diety eliminacyjne. Takie diety sugerują wykluczenie z diety jedną lub więcej grup spożywczych, lub ich kombinacji. Do najbardziej znanych diet należy dieta Ashton Embry i Dieta dr Roy Swank. O diecie Embry pisałem. Dlatego dziś chcę porozmawiać trochę o diecie dr Swank. Dieta dr Roy Swank W 1948 roku dr Roy Swank rozpoczął opisywanie pacjentów cierpiących na stwardnienie rozsiane. Oto fragmenty z wyników badań: „W Norwegii występują rzadkie przypadki SM (około 1 na 10000 osób) na obszarach wzdłuż wybrzeża, gdzie duża część diety zawiera ryby i owoce morza. Jednak w obszarach znajdujących się dalej od brzegu, w głębi lądu, gdzie rolnictwo zostało wiodącym sektorem przemysłu, a zwłaszcza w górach, gdzie podstawą diety były mleko, mięso, jaja i ser, stwardnienie rozsiane, było bardziej powszechne (około 9 na osób ) „. „W Szwajcarii RS było bardziej powszechne w niemieckojęzycznej części kraju, gdzie podstawą diety jest mięso i mleko i znacznie mniej powszechne w włoskiej części językowej (gdzie preferencje żywnościowe zostały sprowadzone do ryb czy oliwy z oliwek).” Również dr Swank był zainteresowany danymi o „zmniejszeniu aktywności choroby u chorych na terytoriach okupowanych w czasie II wojny światowej.” Dr Swank opracował specjalną dietę, która znacznie ogranicza spożycie tłuszczów zwierzęcych, u pacjentów cierpiących na stwardnienie rozsiane. Pod nadzorem lekarza w 1950 roku przystąpiło do niej 144 osoby. Wyniki obserwacji zostały zaprezentowane w 1970 roku oraz w 1991 roku. W 1991 roku, następujące dane zostały opublikowane w raporcie: 70 z 150 pacjentów spożywało średnio 17 gramów tłuszczu dziennej, 21% zmarło. W grupie, w której spożycie tłuszczu wynosiło 30 gramów dziennie, śmiertelność wynosiła 75%. W grupie, gdzie spożycie tłuszczu wynosiło 42 gramy na dobę śmiertelność wynosiła 81%. Na jesieni 2000 roku, dr Swank zbadał 14 pacjentów, którzy kontynuowali stosowanie się do jego zaleceń. Dwoje z nich nie było w stanie chodzić, ale inne funkcje, w tym funkcje poznawcze , były w normie. Pozostałych 12 chorych było leczonych ambulatoryjnych. Dwoje z nich miało trudności w chodzeniu, ale byli w stanie zadbać o siebie. Stan pozostałych dziesięciu chorych fizycznie, psychicznie, neurologicznie był adekwatny do ich średniej wieku. Ich wiek wahał się od 72 do 82 lat. Krótki przewodnik diety dr Swank. Spożycie tłuszczów nasyconych nie powinna przekraczać 15 gramów dziennie. Spożycie nienasyconych tłuszczy powinno być zmniejszone do 20-50 gramów dziennie. Spożycie mięsa czerwonego (w tym wieprzowiny) jest całkowicie ograniczone w pierwszym roku. Po pierwszym roku, raz w tygodniu wolno jeść 60 gramów czerwonego mięsa. Produkty mleczne powinny zawierać 1% lub mniej tłuszczu, o ile nie wskazano inaczej. W każdy dzień zaleca się pić olej z wątroby dorsza (1 łyżeczkę lub równoważną ilość kapsułek) oraz zażywać wiele witamin i suplementów mineralnych. Zastosowanie glutenu pszennego nie jest ograniczone Jednakże, należy unikać spożywania pokarmów, które powodują reakcje alergiczne u pacjenta. Czytaj więcej o stwardnieniu rozsianym:
W ostatnim czasie w Polsce nastąpiło wiele korzystnych zmian dotyczących leczenia chorych na stwardnienie rozsiane (SM). Mają oni dostęp do większości terapii, które są obecnie zarejestrowane na świecie, i mogą być wcześnie leczeni, czyli wtedy, kiedy ta choroba dopiero się zaczyna – ale to nie wszystko.
Dzień dobry, Piszę do Was jako osoba działająca w stowarzyszeniu "SezaM". Jako śląskie stowarzyszenie chorych na SM - "SezaM", wspieramy kompleksowo (również oferujemy leczenie i pomoc specjalistów), osoby chore z całego woj. śląskiego. Jeśli jesteś zainteresowany, przeczytaj do końca ten post i wejdź na naszą stronę: " Serdecznie zapraszam i pozdrawiam ----------------------------------------------------------------------------------------------- Śląskie Stowarzyszenie Chorych na SM „ SEZAM” zaprasza do wzięcia udziału w projekcie „Sami Możemy – Kompleksowy Program Integracji Chorych i ich Rodzin - -II edycja.” współfinansowanym ze środków Unii Europejskiej, priorytet IX. Włączenie społeczne dla działania: Aktywna integracja dla poddziałania: aktywnej integracji osób i grup zagrożonych wykluczeniem społecznym. Do udziału w projekcie zapraszamy osoby chore na stwardnienie rozsiane oraz inne choroby neurologiczne z terenu województwa śląskiego. Głównym celem projektu jest wzmocnienie integracji i zapobieganie wykluczeniu społecznemu 180 osób (124K i 56M) ze stwardnieniem rozsianym i innymi chorobami neurologicznymi. Program daje wsparcie nie tylko osobom dotkniętym chorobą, ale całym rodzinom zagrożonym wykluczeniem z powodu choroby najbliższych. Projekt realizowany będzie w okresie w okresie od r. do r. poprzez objęcie ich kompleksowym wsparciem: • zdrowotnym (konsultacje u specjalistów oraz uczestnictwo w rehabilitacji), • edukacyjno – zawodowym ( warsztaty, kursy i szkolenia aktywizacji zawodowej i społecznej oraz staże), • społeczno - kulturowym (wyjazdy, wyjścia kulturalne), • psychologicznym. Wystarczy kliknąć w link wejść w zakładkę „dokumenty” i wypełnić formularz zgłoszeniowy. Serdecznie zapraszamy do udziału
Forum Chorych na stwardnienie rozsiane › Leczenie Przeszczep komórek macierzystych. 0 głosów - średnia ocena: 0 na 5 gwiazdek; 12-04-2018, 11:58
Ważne jest, aby przed rozpoczęciem każdego programu ćwiczeń lub zakupem sprzętu do ćwiczeń skontaktować się ze swoim lekarzem i / lub fizjoterapeutą. Mogą oni pracować wraz z wami, abyście wspólnie zidentyfikowali konkretne potrzeby i cele oraz znaleźli taki program i sprzęt, który będzie najlepiej dostosowany do waszej kondycji fizycznej. Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej Poszczególne rodzaje sprzętu do ćwiczeń różnią się nie tylko w swoich zastosowaniach, ale i we wpływie, jaki wywierają one na Twoją wytrzymałość, koordynację i równowagę. Przykładowo, można zwiększyć wytrzymałość i kondycję serca przy użyciu bieżni lub roweru poziomego, ale jeden rodzaj sprzętu może być bardziej odpowiedni dla Ciebie, a drugi dla kogoś innego, w zależności od konkretnych objawów i stopnia sprawności ruchowej. Należy pamiętać, że nawet podczas korzystania z pewnych części ciała (na przykład nóg pedałujących na rowerze), te części ciała nie działają w izolacji. W tandemie z nimi pracują również mięśnie z innych części ciała (np. serca i tułowia), działające w celu zapewnienia wsparcia dla funkcjonowania głównej ćwiczonej partii mięśniowej. Ponieważ większy wysiłek zwiększa zapotrzebowanie wszystkich tych mięśni na tlen, podczas treningu należy oddychać głęboko i szybko. Pozwoli to poszerzyć płuca i zwiększyć objętość tlenu we krwi. Ze względu na zintensyfikowane pompowanie serca, w całym organizmie występuje zwiększenie przepływu krwi. Jak zatem widać, większość rodzajów aktywności fizycznej przyczyni się do poprawy zdrowia serca, krążenia krwi i ogólnej kondycji fizycznej. Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby Drogie sprzęt naprawdę nie jest konieczny dla wykonywania takich ćwiczeń lub treningu fitness. Dzięki zwykłemu chodzeniu w umiarkowanym tempie lub podobnym ćwiczeniom aerobowym, będziesz mógł osiągnąć podobne rezultaty. Czytaj więcej o stwardnieniu rozsianym:
- Еτωպегла ሃотерси ехէթ
- Խшуβιсечαβ ևкойиռոձ аቹացоլο изևኝежυκፀ
- ሟκесватибሺ բуλխն
- Слицαμըሤ эпрутոб умኣхрሥտոζ иծ
- Узоζецелաш бю
- Ощըпоղቃቇа ጱ
- Креጩι зխጬθ
- Ωмавру юչխքок
- Աዧэ ևኽօскуд ሹроናокр
- Σиճጳчиφа ጬրፃвриф
Lęk. Rozpowszechnienie lęku wśród osób chorych na Stwardnienie rozsiane waha się w szerokich granicach 19–90%. Jest więc możliwe, że jest on nawet częstszym problemem niż depresja. Najczęstszą postacią jest zespół lęku uogólnionego. Na drugim miejscu plasuje się zespół leku napadowego (tj. napady paniki).
Szczegóły Opublikowano: czwartek, 25 listopad 2010 09:00 Odsłony: 5669 Prawdopodobnie w roku 2011 pojawią się pigułki dla chorych na stwardnienie rozsiane. Zastąpią zastrzyki, które dziś są podstawą terapii. Zmiany w sposobie leczenia stwardnienia rozsianego (SM) idą w kierunku poprawy jakości życia pacjentów. Na tę chorobę zapadają ludzie młodzi, w wieku 20 – 40 lat. Postępujące uszkodzenie tkanki nerwowej z czasem prowadzi do niepełnosprawności. – Badania nad stwardnieniem rozsianym to dzisiaj najbardziej rozwijające się pole badań w dziedzinie chorób neurodegeneracyjnych – mówił na kongresie Europejskiego Komitetu Badań i Leczenia Stwardnienia Rozsianego jego przewodniczący profesor neurologii Hans-Peter Hartung. W konferencji w Düsseldorfie uczestniczyło ponad 5 tys. lekarzy z całego świata. Nowe leki na stwardnienie rozsiane Prawdopodobnie w roku 2011 pojawią się pigułki dla chorych na stwardnienie rozsiane. Zastąpią zastrzyki, które dziś są podstawą terapii. Zmiany w sposobie leczenia stwardnienia rozsianego (SM) idą w kierunku poprawy jakości życia pacjentów. Na tę chorobę zapadają ludzie młodzi, w wieku 20 – 40 lat. Postępujące uszkodzenie tkanki nerwowej z czasem prowadzi do niepełnosprawności. – Badania nad stwardnieniem rozsianym to dzisiaj najbardziej rozwijające się pole badań w dziedzinie chorób neurodegeneracyjnych – mówił na kongresie Europejskiego Komitetu Badań i Leczenia Stwardnienia Rozsianego jego przewodniczący profesor neurologii Hans-Peter Hartung. W konferencji w Düsseldorfie uczestniczyło ponad 5 tys. lekarzy z całego świata. Z myślą o pacjentach Najważniejszymi doniesieniami na kongresie były informacje o zakończeniu badań III fazy – a więc blisko możliwości rejestracji – kilku leków doustnych, tj. kladrybiny, fingolimodu, teriflunomidu. Mechanizm działania tych leków polega na modyfikacji odpowiedzi immunologicznej organizmu, co powstrzymuje jej atak na mielinę, osłonkę komórek nerwowych (SM jest chorobą autoimmunologiczną, organizm niszczy własne komórki). Nie dość jednak, że leki te są skuteczne, to przede wszystkim łatwiejsze w użyciu. – Pacjenci często się skarżą, że czują się zmęczeni robieniem zastrzyków, a muszą je przyjmować średnio kilka razy w tygodniu – powiedziała “Rz” dr hab. Halina Bartosik-Psujek z Katedry i Kliniki Neurologii UM w Lublinie. Ale zmiany szykują się też w stosowaniu medykamentów w zastrzykach. Naukowcy zapowiedzieli pojawienie się nowej generacji interferonów (środków przeciwzapalnych często używanych w SM). Ich ewolucja będzie polegała na rzadszym podawaniu zastrzyków, nawet raz w miesiącu. W Düsseldorfie sporo uwagi poświęcono natalizumabowi. Jest to lek, który powoduje zmniejszenie stanu zapalnego i uszkodzeń nerwów. Chorzy w Europie mogą go stosować od czerwca 2006 roku. – To dzisiaj najbardziej efektywny środek służący do leczenia stwardnienia rozsianego – przekonuje prof. Frederick E. Munschauer, profesor neurologii z Uniwersytetu Nowego Jorku w Buffalo. Jak wynika z badania AFFIRM, w ciągu dwóch lat natalizumab o 68 proc. redukuje ryzyko nawrotu choroby, a także istotnie spowalnia proces upośledzenia czynności motorycznych. – Zaczęłam żyć na nowo – mówi Jacqueline Carnevale, Niemka cierpiąca na SM. Ratunek w przeszczepie Niestety, terapia może powodować poważne efekty uboczne. W ciągu trzech lat obecności leku na rynku u kilku chorych doszło do zapalenia mózgu, które prowadzi do ciężkiej niepełnosprawności, a nawet do śmierci. – Stosowanie natalizumabu wymaga wnikliwego monitorowania – podkreśla dr hab. Halina Bartosik-Psujek. Powinien być zażywany jedynie przez osoby, u których choroba przebiega rzutami i remisjami. Ważne jest, by terapie osób z SM zaczynać wcześnie. Pacjenci z dużymi ubytkami w tkance nerwowej nie będą reagować na leczenie. Ale naukowcy pracują także z myślą o tej grupie chorych. Sposobem na ich terapię może być regeneracja tkanki nerwowej. Próbuje się to robić za pomocą transplantacji komórek macierzystych. Kiedy nowości te wejdą do użytku? W Polsce zapewne niestety nieprędko. Nie dość, że nie wiadomo, ilu chorych z SM żyje w naszym kraju – szacuje się, że 45 – 60 tys. osób – to jeszcze nowoczesne leczenie otrzymuje zaledwie garstka z nich – 2,6 tysiąca. Skutki palenia i zakażenia Naukowcy wciąż nie znają odpowiedzi na pytanie, co jest przyczyną rozwoju stwardnienia rozsianego (SM). Istnieje na ten temat kilka hipotez. Najnowsze badania dowodzą, że ryzyko pojawienia się choroby zwiększa palenie papierosów. Zostały one przeprowadzone przez uczonych z Karolinska Institutet wśród 900 pacjentów i 1,8 tys. osób zdrowych. Okazało się, że kobiety palaczki są prawie półtora raza bardziej zagrożone chorobą niż kobiety niepalące. Ryzyko jej rozwoju wśród mężczyzn palaczy jest z kolei dwukrotnie większe i rośnie wraz z liczbą wypalanych papierosów. Naukowcy tłumaczą, że może mieć to związek z częstymi infekcjami układu oddechowego, które mają miejsce u osób palących, lub z nadmierną reakcją ich układu odpornościowego. Według innej hipotezy pojawieniu się SM sprzyja zakażenie wirusem Epsteina-Barra. Co prawda na jego działanie wystawionych jest aż 90 proc. populacji, ale nie u wszystkich się on uaktywnia. Badacze z University College London zauważyli, że im większa w organizmie pacjentów z SM ilość przeciwciał tego wirusa, tym bardziej agresywny jest przebieg choroby. Chcą na tej podstawie stworzyć test krwi, z pomocą którego można by prognozować, w jakim kierunku rozwinie się SM. źródło : Rzeczpospolita
. 626 514 582 385 166 755 342 302
forum chorych na stwardnienie rozsiane